Bardzo ważnym elementem szkoleniowym każdego wierzchowca jest lonżowanie. Jest ono często niedoceniane przez wielu jeżdżących. Stanowi jednak doskonałe dopełnienie treningu dresażowego oraz pracy pod siodłem. Właściwie przeprowadzane lonżowanie oddziałuje również na polepszenie stabilności wierzchowca, jakości jego chodu, wzmacnia reagowanie na działanie pomocy jeździeckich, gdyż podczas lonżowania wpływamy na naszego konia głosem, ręką oraz batem, który jest substytutem łydki. Lonżowanie wierzchowców poprawia posłuszeństwo oraz wpływa pozytywnie na rozbudowę mięśni. Trzeba zaznaczyć, że lonżowanie po okręgu musi być realizowane w dwóch kierunkach, aby zapobiec nierównomiernemu rozwojowi muskulatury. Nie zapominajmy, że lonżowanie musi być wykonywane prawidłowo, gdyż nieprawidłowe lonżowanie może wyrządzić więcej szkód aniżeli pożytku. Więc jak odpowiednio lonżować swojego konia i co będzie nam do tego potrzebne?
Przede wszystkim trzeba przestrzegać regularności treningów na lonży. Brak regularności nie pozwoli na uzyskanie wszystkich korzyści płynących z lonżowania. Wierzchowiec przystępując do treningu musi być odpowiednio rozgrzany z tego powodu lonżowanie rozpoczynamy od stępu.
Średnica koła, na którym realizowana jest praca na lonży nie powinno być mniejsza niż dwanaście metrów. Powierzchnia, po której chodzi wierzchowiec musi być wyłożona piaskiem. Może to być także piasek połączony z trocinami. Najważniejsze żeby nie była za grząska ani za twarda. Do pracy na lonży potrzebujemy:
Lonży – specjalnej liny o długości ok. 7 – 8 m zakończonej karabińczykiem oraz pętlą bezpieczeństwa.
Pasa do lonżowania – pasa zapinanego w okolicach kłębu konia, służącego do lonżowania konia. Wyróżnić można 2 typy pasów. Pasy do lonżowania bez siodła oraz z siodłem. Pas do lonżowania posiada metalowe pierścienie, do których możemy przypiąć wodze pomocnicze. Przy wyborze pasa zwróćmy uwagę na liczbę metalowych oczek oraz na rozmiar i kształt poduszek. Tak samo jak ma to miejsce w przypadku siodła pas do lonżowania powinien być dobrze dobrany do anatomicznej budowy konia, ponieważ nieodpowiednio dostosowany może wywołać obtarcia grzbietu. Pod pas do lonżowania zakładamy czaprak.
Bat – specjalny bat do lonżowania. Musi być wystarczająco długi i dobrze wyważony.
Kawecan – jest to rodzaj ogłowia bezwędzidłowego, stosowany przeważnie do lonżowania młodych koni. W przypadku wierzchowców starszych stosuje się przeważnie zwyczajne ogłowie.
Dodatkowo należy zaopatrzyć naszego wierzchowca w ochraniacze, aby uchronić go przed ewentualnymi kontuzjami. Natomiast my musimy bezwzględnie stosować rękawiczki, które ochronią nasze dłonie przed obtarciami.
