kategorieogólnie, trening

Wszystko o ujeżdżeniu

Ujeżdżenie zwane dresażem jest olimpijską dyscypliną jeździecką. Wspierana jest przez FEI czyli Międzynarodową Federację Jeździecką. Jej ćwiczenie jest często wstępem do zapoczątkowania uprawiania innych dyscyplin jeździeckich. Zatem czego może nauczyć nas dresaż oraz w czym przejawia się jego piękno?

Historia dresażu zaczyna się w starożytności, gdzie można znaleźć pierwsze informacje o tej konkurencji. Jednak pierwszy oficjalny konkurs ujeżdżania odbyły się w Bratysławie w 1873 r.. Natomiast pierwsze mistrzostwa europy przeprowadzono w 1963 r., a Mistrzostwa Świata w 1966 roku.

Dresaż rozgrywany jest na czworokątnej arenie o piaszczystym lub trawiastym podłożu. Przy konkursach łatwiejszych rozmiary areny mają 20 x 40 metrów a w przypadku konkursów trudniejszych 20 x 60 m. Zawody dzielone są na klika klas. Najprostszą z nich jest klasa L, następne klasy wg. rosnącego stopnia zaawansowania to klasa P, N, C, CC, CS, a także najcięższe Grand Prix i Grand Prix Special. Ujeżdżanie koncentruje się na wykonywaniu przez jeźdźca wraz z koniem odpowiednich figur ujeżdżeniowych, które scharakteryzowane są w określonych programach przypisanych do poszczególnych klas. Poszczególne programy ujeżdżeniowe są szczegółowo opisane na portalu ujeżdżeniowym dressage.pl – https://dressage.pl/programy-ujezdzeniowe/

Priorytetem w dresażu jest osiągnięcie harmonii przez jeźdźca i jego konia. Przeszkolony koń musi odpowiadać bezproblemowo na wszystkie pomoce jeździeckie. Jeździec znajdując się w siodle powinien mieć pełną kontrolę nad swoim koniem. Należy przy tym zaznaczyć, że żaden ruch konia w ujeżdżaniu nie jest wymuszony, a jest oparty na obustronnej kooperacji a także zaufaniu konia do jeźdźca. Można się spotkać z wieloma zdaniami, że konkurencja ta jest niehumanitarna jednakże na prawdę tak nie jest. Wszystko zależne jest od tego jak jeździec ustosunkowuje się do tego tematu. Dobry jeździec szanujący swojego wierzchowca nigdy nie wyrządzi mu krzywdy. Prawidłowo wyszkolony wierzchowiec wykonuje polecenia jeźdźca z chęcią, a w ich ruchach widać spokój oraz harmonię. Dyscyplina ta przeważnie jest porównywalna do tańca przez swój artystyczny wymiar. W dresażu wymagane są nawet specjalne stroje i akcesoria jeździeckie. Wymogi co do nich określone są stosowanymi przepisami. Strój jeźdźca powinien składać się z czarnego fraka oraz białych bryczesów. A wierzchowiec powinien posiadać założony biały czaprak pod siodłem. Wszystko to ma na celu wyszczególnienie elegancji tej konkurencji. Należy jednak pamiętać, że z pozoru proste, a także wykonywane lekko figury wymagają od pary jeździec oraz wierzchowiec najwyższego stanu skupienia jak również profesjonalnego treningu.

Jak wspomniano we wstępie dresaż jest często wstępem do wielu innych dyscyplin jeździeckich. Wyszkolenie naszego wierzchowca jest pomocne w skokach przez przeszkody, a niezbędne do startowania w WKKW, ponieważ dresaż jest jedną z konkurencji składających się na ten konkurs. Bez znaczenia na to jaką dyscyplinę chcieli byśmy wykonywać czy zechcemy pozostać przy samym dresażu warto uprawiać tą dyscylinę, gdyż daje to dużo radości i jak żadna inna daje możliwość poznania własnego wierzchowca.